- przetrą|cić
- pf vt pot.
1. (nadwerężyć, uszkodzić) to injure
- pies z przetrąconą łapą a dog with an injured a. lame paw- przetrącić sobie rękę/nogę to injure one’s arm/leg- przetrącił jej kamieniem rękę he injured her arm with a stone- po wypadku miał przetrącony kręgosłup i nogę after an accident he had a damaged spine and leg2. pot. (przekąsić) to have a bite (to eat) pot.- przetrąćmy coś przed obiadem let’s have a bite before lunch
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.